Sogent coördineerde de herbestemming van de fabriekssite tot een bruisende plek met ruimte voor groen, woningen en publieke functies. Aan de Jules de Saint-Genoisstraat realiseerden we een wijkpark van ruim 10.000 vierkante meter. De uitbreiding van de basisschool De Sportschool en de bouw van het nieuwe Buurthuis De Porre behoorden ook tot de herbestemming. Er komt ook nog een woonproject in samenwerking met Matexi met zicht op het wijkpark.
De Porre was een katoenweverij opgericht in 1907 door Ernest De Porre te Gentbrugge. De site ligt tussen de Jules de Saint-Genoisstraat en de Peter Benoitlaan. De fabriek was vooral gekend voor de kwaliteit van haar flanellen lakens. In 1980 kwam het gebouw leeg te staan en kocht de Stad Gent het complex op. Daarna werden de terreinen en gebouwen gebruikt door verschillende groepen, zoals het Jeugdhuis, het MIAT, de dekenij, het Rode Kruis, carnavalsverenigingen, de brandweer en een seniorenclub.
Het wijkpark
Bij de aanleg van het wijkpark werden heel wat waardevolle delen van het fabriekscomplex gerecupereerd, hersteld en geïntegreerd in het park. De oude fabrieksmuren zijn gerestaureerd en ook de koeltoren en de oude stoomturbine bleven behouden als herkenningspunt. We zorgden ook voor een sportterrein en twee avontuurlijke speelzones. Verder is er ook een fruitboomgaard en een spiegelvijver met waterpartij.
Voor de realisatie van het park werkten we samen met Buro Voor Vrije Ruimte en Vandriessche Architecten.
Het wijkpark mocht ook heel wat prijzen in de wacht slepen:
- 2010: Voorbeeldstellend en vernieuwend groenproject van het Vlaams agentschap Natuur en Bos
- 2015: Provinciale Architectuurprijs
- 2017: Prijs Publieke Ruimte
Lichtkunstwerk Palimpsest
Sinds 2019 kunnen voorbijgangers voortaan genieten van een lichtkunstwerk op de monumentale koeltoren. Het kunstwerk draagt de naam Palimpsest en laat willekeurige woorden (én de keuzes van buurtbewoners) oplichten in het donker.
Het kunstwerk is een realisatie van LAb[au], een kunstenaarstrio uit eigen land dat bestaat uit Manuel Abendroth, Jérôme Decock en Els Vermang en internationaal gekend is voor zijn lichtkunst. Het lichtkunstwerk is opgebouwd uit twee delen. Het eerste element bestaat uit een kleine ring aan de binnenkant van de toren op zo’n vier meter hoogte. Op die ring verschijnen er voortdurend letters. Een zoekmachine die zich baseert op het woordenboek der Nederlandse taal vormt dan met de letters een willekeurig bestaand woord.
Het tweede element is een grote ring bovenop de koeltoren. Die ring bestaat uit 16 segmenten die de gevonden woorden tussen valavond en middernacht laat oplichten. Na middernacht wordt het weer donker. Buurtbewoners kregen tijdens allerlei buurtacties ook de mogelijkheid om woorden aan de zoekmachine toe te voegen. Daardoor bestaat de kans dat voorbijgangers plots woorden zien verschijnen zoals Moscouviet, koekeloeren, tsjiepmuile, gezelligheid, sorry of wasmand.
Het kunstwerk kreeg de naam Palimpsest, een herschrijfbaar stuk perkament. Dat is precies wat het kunstwerk doet: herschrijven. De gevonden woorden worden steeds door een volgend woord vervangen. Dat gebeurt autopoëtisch: de woorden delen geen verband en wisselen elkaar niet af aan de hand van een vaste frequentie. Toeval bepaalt dus alles.
